Identitate digitala sarean geure buruari buruz ematen dugun informazioaren multzoa dela. Izan ere, nahi edo nahi ez, guzti horren pilaketak errealitatetik hurbilago edo urrunago dagoen irudi bat eskaintzen dio irakurle, jarraitzaile eta jasotzaileari.
Hori dela eta, kontuan izan behar da zein izango den gure identitate horren helburua, kasu honetan, ikasle-irakasle harremanak bideratzeko medioa. Horregatik, gomendagarritzat joko nuke norbera eta bere inguru hurbileko zirkulutik aldentzen den identitate berri baten sorrera, ikasleekin parteka daitekeena askatasun osoz eta inguruko pertsonak konpromezuan jarri gabe.
Argi eta garbi izan behar dute egoera berdina ikasleek, izan ere planteamendu berdinaren aurrean aurki daitezke. Lanerako identitate bat komeni zaie, eskolarako beste bat eta lagun artean ibiltzeko hirugarrena. Agian, familiarekin erlazionatzeko ezberdina ere nahi izango lukete.
Laburbilduz, identitate digital egokia sortzeko orduan kontuan izateko galdera nagusia hurrengoa da: Zein da helburua? Zein da horretan lagun nazakeen ingurunea? Horri erantzunez identitate digital egokia sor dezakegu beharrei erantzuteko.
Gaitasun digitalari buruz ulertu beharreko garrantzitsuena berak bakarrik inolako konpetentziarik garatzeko balio ez duela, ordea, beraren laguntzak beste konpetentzia guztiak garatzeko bitarteko ezinbestekotzat jo behar dugula. Izan ere, edozein ikuspuntutik ikusita ere onuragarriak diren egoerak baliosten ditu, arriskuak kontrolpean mantentzen baldin badira.
Horretarako, ondoren agertzen diren eta heziberrin planteatzen diren gaitasunak izan behar ditu irakasle orok modu arduratsuan baliabide digitalen erabilera egiteko edozein oinarrizko konpetentzia lortzera doan ikasle bat bideratzeko. Modu honetan, zuzenean lor ezingo genituzkeen baliabideak jaso ditzazkegu, pertsona batek beregan ezin litzazkeen jakintzadun pertsonekin komunikatu gaitezke, denboran modu errepikakor batean erabil daitekeen edukiak sor daitezke, guzti hori segurtasunez eta arazoak ebazteko erabiliz.
